Âlemlere rahmet olarak gönderildiği, Cenabı Allah tarafından Müjdelenmiş olan, canların cananı, sevgili peygamber efendimizin, dünyaya teşrif etmelerinin seneyi devriyesinde, Şair Tahmazoğlu kardeşimizim Peygamber Efendimize itafen yazdığı bir şiiri sizlerle paylaşmak istiyorum.

Abdullah ve Amine’nin canı yavrusu
Gözleri’nin nuru ikisinin kuzusu
İki cihandakilerin alın yazısı
Yetim olanların öncüsüsün Muhammed.

Bir adı Muhammed evet bir adı Emin
İslam’ı gayri Müslim’i ondan çok emin
İnanmazsanız sizlere ederim yemin
Sadakatlilerin en başısın Muhammed.

Adını anan Muhammedül emin dedi
Yüceler yücesi de hep kol kanat gerdi
Kâhinler de peygamber olduğunu bildi
Sırların içinde gizli sırsın Muhammed.

Küçücük yaşta anasız babasız kaldı
Akrabaları cananı yanına aldı
Daha açmamış gonca gül huzuru buldu
Kokunu saçmak için bekledin Muhammed.

Cebrail dikkatlice ameliyat etti
Ak pak tertemiz Mustafa bırakıp gitti
Bütün küffarların ömrü azaldı bitti
Temizlerin de en temizisin Muhammed.

Allah güneşten bulutlarıyla korudu
Yetim kalmak ve öksüz olmak da zor idi
Bu ameliyat da mucizeydi sır idi
Mucizelerin böyle başladı Muhammed.

Öksüzdü öksüzleri de candan severdi
Öksüze el uzatana rahmet dilerdi
Öksüz garip görsen gözyaşını silerdi
Öksüz ve yetimin gözyaşısın Muhammed.

Yetimdi Ana babaya çok değer verdi
Cenneti de ayakları altında gördü
Onlara hizmet etmeyi şehitlik bildi
Babaların da numunesisin Muhammed.

Mescidi aksa da namazını kıldırdı
Allah’ın emrini insanlığa bildirdi
Tüm İnsanlığı da mutlu ettin güldürdü
Burak’a binmeye hazırlandın Muhammed.

Ümmetinin başında savaşa katıldı
Sürgün edilip de vatanından atıldı
Kâfirlerce de taş yağmuruna tutuldu
Güzel şehir Mekke’yi terk ettin Muhammed

Kendinden daha çok ümmetini düşündü
Mekke’den çıkıp ta Medine’ye taşındı
Zalim küffarlar da hiç durmadı kaşındı
Buradan ayrılığın geçiciydi Muhammed.

Beklenen o gün gelince miraca çıktı
İnsanlığın gönlüne de bir ateş yaktı
Putperestlerin en büyük putunu yıktı
Miraçtan hediyelerle döndün Muhammed.

Askerleriyle gelip de Mekke’yi aldı
Yaptığı bu savaşta da amcasız kaldı
Cemaatiyle Mekke’de namazını kıldı
Kutsal şehir Mekke’ye kavuştun Muhammed.

Son beyanınla gideceğini bildirdi
Bahçemizde ki güllerimiz soldurdu
Bu gidişiyle biz yetimleri öldürdü
Yetimlere kim sahip çıkacak Muhammed.

Asabına müminlere önderlik etti
Kısa bir zaman içinde bırakıp gitti
Gidişiyle insanlığı perişan etti
Bizi öksüz kervanına kattın Muhammed.

Tahmazoğlu acaba ümmetin oldu mu?
O yola çıkmıştı yoksa yolda kaldı mı?
Bir haber ver hedefe sağ salim vardı mı?
Beni de ümmetliğe kabul et Muhammed.

Şair Tahmazoğlu

No related posts.